Wellington, Abel Tasman en Punakaiki
Door: Eliza
Blijf op de hoogte en volg Eliza
18 Mei 2012 | Nieuw Zeeland, Punakaiki
Hallo Allemaal!
Een bericht vanuit Punakaiki, mijn nieuwe werkplek in de middle of nowhere!
Het heeft even geduurd voordat het internet gemaakt was, de router is nog steeds kwijt (?) maar er is weer een signaal dus dat is helemaal goed!
Zaterdagochtend werd ik dankzij de Tongariro Crossing met behoorlijke spierpijn wakker. Ik heb nog even een stukje rondgelopen om te zien of er iets te doen was maar het hele dorp is uitgestorven in deze tijd van het jaar, best wel grappig om te zien. De chauffeur die ons naar de crossing bracht, zei dat er in de zomer honderden mensen tegelijk de vulkaan op gaan. Wij waren die dag maar met 5!
Dan maar lekker een film gekeken in mijn hostel, wat gelezen en om 3 uur ging mijn bus naar Wellington. Ongeveer 5 uur over gedaan, wel leuk om weer even in een grote stad te zitten!
Zondag heb ik de hele dag in Wellington rondgelopen. Het is een redelijke kleine, gezellige stad aan zee. Omdat het er altijd ontzettend waait, noemen Kiwi’s het ook wel ‘Windy Wellington’. ’s Ochtends vroeg ben ik naar de City Market geweest, een grote markt met vooral groenten en fruit en daarbij tientallen kraampjes met crêpes, hotdogs, Fish&Chips, kazen en salamiworsten.
Toen naar het Te Papa Museum. Het is een heel groot, gratis museum met een heleboel tentoonstellingen, verdeeld over 6 verdiepingen. Ik ben naar het deel over vulkanen en aardbevingen geweest, heel erg interessant! Verder naar een deel over de Nieuw-Zeelandse Vogue en heb ik nog even naar de dode reuzeninktvis van 10 meter gezwaaid.
’s Middags door de stad gewandeld en heerlijk Indiaas gegeten.
Maandagochtend liep ik alweer om 6 uur met mijn tassen over straat, op weg naar de ferry van het Noorder- naar het Zuidereiland. Het moet een prachtige cruise van 3 uur zijn en de foto’s op Google zien er inderdaad geweldig uit. Mijn boot vaarde helaas midden in een storm met heel veel regen dus ik heb een kopje thee en een muffin gekocht en heb op een (prachtige) bank 3 uur liggen slapen. Ook wel lekker! Haha!
Op het Zuidereiland nam ik gelijk de bus richting Nelson. Daar sliep ik in een geweldig hostel! Gratis ontbijt, gratis internet, schone bedden, leuke mensen, warm, verwarming op de slaapkamer en elke avond gratis warme chocoladepudding met ijs! Dat is nog eens wat anders!:)
Ik sliep in Nelson omdat het redelijk dichtbij het Abel Tasman National Park is, waar ik heel graag naartoe wilde. Voor de dinsdag was het gelukt om een kajaktour te boeken waarbij ze me zelfs bij mijn hostel op kwamen halen! Om 7 uur stond het busje al klaar en reden we in 2 uur naar het Abel Tasman park toe.
Ze vonden dat ik niet de goede kleren aan had (ik dacht dat je prima kon kajakken in een spijkerbroek.. ze vonden het ongehoord..) dus ik werd weer eens prachtig aangekleed met een pipi-langkous broek, muts, oranje fleecevest en groene boxershort!
Met de kajaks op de watertaxi werden we midden in het park afgezet. Ik deelde een kajak met Steve, de gids, en in de andere kajak zaten twee Fransmannen die geen woord Engels spraken.
We hebben de hele dag in het park rondgevaren en het was echt prachtig. ’s Ochtends hadden we ontzettend veel regen maar na de lunch kwam de zon door en was het heerlijk. Het water is ontzettend helder groen en de vele witte baaien worden afgewisseld met grote rotsen met tientallen zeeleeuwen. Het mooiste vond ik een stuk met redelijk ondiep water waar we ineens waren omsingeld door wel 20 baby zeehonden die aan de kajak kwamen snuffelen. Geweldig!
Aan het einde van de dag namen we de watertaxi terug en werd ik weer bij mijn hostel afgezet.
In Nelson was het ‘Cheap Tuesday’ in de bioscoop dus ik ben naar de nieuwe film van Johnny Depp geweest, Dark Shadows. Heel erg goed en grappig, echt een aanrader!
Woensdagochtend vroeg nam ik de bus naar Punakaiki. Daar is het Te Nikau Retreat, een hotel en backpackers hostel, en mijn werkplek voor de komende 2 of 3 weken!
Het hotel is in handen van Helen en Kate en naast een paar andere hostels is er echt helemaal niks. Geen winkels, restaurants, supermarkten, brievenbus en geen telefoonsignaal. Maar ik vind het geweldig. Ik werk hier als een ‘wooffer’, wat inhoudt dat ik werk voor gratis accommodatie en eten. De wooffers die hier werken hebben een eigen huisje met een keuken, woonkamer en slaapkamer.
Mijn doorsnee dag ziet er ongeveer zo uit:
Om half 7 sta ik op, doe ik thermoskleding en 2 truien aan, en bak ik 4 broden en 12 grote muffins voor de gasten. Als de gasten tussen 9 en 10 uitgecheckt zijn, maak ik de verschillende huizen schoon. Badkamer en keuken soppen, stofzuigen, bedden opmaken, handdoeken en prullenbakken vervangen en als finishing touch een creatieve vouw in het begin van de toiletrol.
Daarna help ik mee met dingen als kruiwagens schrobben, hout hakken of kolen scheppen.
Als ik daar rond 2 uur mee klaar ben, maak ik de lunch voor ons allemaal en hebben we vrije tijd. Zo tegen 4 uur wordt het toch wel erg koud zonder verwarming en ga ik in 3 verschillende huizen (waaronder die van de wooffers) de kachel aan maken. En dit gaat niet met een handig apparaat die ik op 23 graden kan zetten, nee nee, dit gaat met lucifers, kranten, houtjes, grotere houtjes en kolen!
’s Avonds wisselen we af met koken en na een kopje thee lees ik wat en probeer ik de kachel aan te houden. Omdat de receptie dan al snel dicht is, kloppen de gasten bij mij aan als er iets is. Zo heb ik in de afgelopen uren al als geldwisselaar, wasmachine-instructeur en vuurmaker gefunctioneerd.
Dit alles bevindt zich in een regenwoud, midden in een prachtig nationaal park. De huizen zijn een soort van boomhutten en met 5 minuten lopen sta ik op een woest strand met veel rotsen waar bij hoogtij de golven tegenaan slaan. Heel erg gaaf, zo midden in de natuur!
Toen ik hier aankwam, waren er 3 andere wooffers maar die zijn gisteren vertrokken. Het hele huis heb ik nu dus voor mezelf maar ze verwachten dat er de komende week weer 2 bij komen.
Helen gaat een weekend weg en er is net een touringcar met 40 gasten binnen komen rijden dus Kate en ik rennen morgen een beetje harder om alles bij te houden!
Ik heb hier nog niet veel foto’s gemaakt dus dat bewaar ik voor mijn volgende berichtje!
Tot snel!!
Liefs, Eliza.
Een bericht vanuit Punakaiki, mijn nieuwe werkplek in de middle of nowhere!
Het heeft even geduurd voordat het internet gemaakt was, de router is nog steeds kwijt (?) maar er is weer een signaal dus dat is helemaal goed!
Zaterdagochtend werd ik dankzij de Tongariro Crossing met behoorlijke spierpijn wakker. Ik heb nog even een stukje rondgelopen om te zien of er iets te doen was maar het hele dorp is uitgestorven in deze tijd van het jaar, best wel grappig om te zien. De chauffeur die ons naar de crossing bracht, zei dat er in de zomer honderden mensen tegelijk de vulkaan op gaan. Wij waren die dag maar met 5!
Dan maar lekker een film gekeken in mijn hostel, wat gelezen en om 3 uur ging mijn bus naar Wellington. Ongeveer 5 uur over gedaan, wel leuk om weer even in een grote stad te zitten!
Zondag heb ik de hele dag in Wellington rondgelopen. Het is een redelijke kleine, gezellige stad aan zee. Omdat het er altijd ontzettend waait, noemen Kiwi’s het ook wel ‘Windy Wellington’. ’s Ochtends vroeg ben ik naar de City Market geweest, een grote markt met vooral groenten en fruit en daarbij tientallen kraampjes met crêpes, hotdogs, Fish&Chips, kazen en salamiworsten.
Toen naar het Te Papa Museum. Het is een heel groot, gratis museum met een heleboel tentoonstellingen, verdeeld over 6 verdiepingen. Ik ben naar het deel over vulkanen en aardbevingen geweest, heel erg interessant! Verder naar een deel over de Nieuw-Zeelandse Vogue en heb ik nog even naar de dode reuzeninktvis van 10 meter gezwaaid.
’s Middags door de stad gewandeld en heerlijk Indiaas gegeten.
Maandagochtend liep ik alweer om 6 uur met mijn tassen over straat, op weg naar de ferry van het Noorder- naar het Zuidereiland. Het moet een prachtige cruise van 3 uur zijn en de foto’s op Google zien er inderdaad geweldig uit. Mijn boot vaarde helaas midden in een storm met heel veel regen dus ik heb een kopje thee en een muffin gekocht en heb op een (prachtige) bank 3 uur liggen slapen. Ook wel lekker! Haha!
Op het Zuidereiland nam ik gelijk de bus richting Nelson. Daar sliep ik in een geweldig hostel! Gratis ontbijt, gratis internet, schone bedden, leuke mensen, warm, verwarming op de slaapkamer en elke avond gratis warme chocoladepudding met ijs! Dat is nog eens wat anders!:)
Ik sliep in Nelson omdat het redelijk dichtbij het Abel Tasman National Park is, waar ik heel graag naartoe wilde. Voor de dinsdag was het gelukt om een kajaktour te boeken waarbij ze me zelfs bij mijn hostel op kwamen halen! Om 7 uur stond het busje al klaar en reden we in 2 uur naar het Abel Tasman park toe.
Ze vonden dat ik niet de goede kleren aan had (ik dacht dat je prima kon kajakken in een spijkerbroek.. ze vonden het ongehoord..) dus ik werd weer eens prachtig aangekleed met een pipi-langkous broek, muts, oranje fleecevest en groene boxershort!
Met de kajaks op de watertaxi werden we midden in het park afgezet. Ik deelde een kajak met Steve, de gids, en in de andere kajak zaten twee Fransmannen die geen woord Engels spraken.
We hebben de hele dag in het park rondgevaren en het was echt prachtig. ’s Ochtends hadden we ontzettend veel regen maar na de lunch kwam de zon door en was het heerlijk. Het water is ontzettend helder groen en de vele witte baaien worden afgewisseld met grote rotsen met tientallen zeeleeuwen. Het mooiste vond ik een stuk met redelijk ondiep water waar we ineens waren omsingeld door wel 20 baby zeehonden die aan de kajak kwamen snuffelen. Geweldig!
Aan het einde van de dag namen we de watertaxi terug en werd ik weer bij mijn hostel afgezet.
In Nelson was het ‘Cheap Tuesday’ in de bioscoop dus ik ben naar de nieuwe film van Johnny Depp geweest, Dark Shadows. Heel erg goed en grappig, echt een aanrader!
Woensdagochtend vroeg nam ik de bus naar Punakaiki. Daar is het Te Nikau Retreat, een hotel en backpackers hostel, en mijn werkplek voor de komende 2 of 3 weken!
Het hotel is in handen van Helen en Kate en naast een paar andere hostels is er echt helemaal niks. Geen winkels, restaurants, supermarkten, brievenbus en geen telefoonsignaal. Maar ik vind het geweldig. Ik werk hier als een ‘wooffer’, wat inhoudt dat ik werk voor gratis accommodatie en eten. De wooffers die hier werken hebben een eigen huisje met een keuken, woonkamer en slaapkamer.
Mijn doorsnee dag ziet er ongeveer zo uit:
Om half 7 sta ik op, doe ik thermoskleding en 2 truien aan, en bak ik 4 broden en 12 grote muffins voor de gasten. Als de gasten tussen 9 en 10 uitgecheckt zijn, maak ik de verschillende huizen schoon. Badkamer en keuken soppen, stofzuigen, bedden opmaken, handdoeken en prullenbakken vervangen en als finishing touch een creatieve vouw in het begin van de toiletrol.
Daarna help ik mee met dingen als kruiwagens schrobben, hout hakken of kolen scheppen.
Als ik daar rond 2 uur mee klaar ben, maak ik de lunch voor ons allemaal en hebben we vrije tijd. Zo tegen 4 uur wordt het toch wel erg koud zonder verwarming en ga ik in 3 verschillende huizen (waaronder die van de wooffers) de kachel aan maken. En dit gaat niet met een handig apparaat die ik op 23 graden kan zetten, nee nee, dit gaat met lucifers, kranten, houtjes, grotere houtjes en kolen!
’s Avonds wisselen we af met koken en na een kopje thee lees ik wat en probeer ik de kachel aan te houden. Omdat de receptie dan al snel dicht is, kloppen de gasten bij mij aan als er iets is. Zo heb ik in de afgelopen uren al als geldwisselaar, wasmachine-instructeur en vuurmaker gefunctioneerd.
Dit alles bevindt zich in een regenwoud, midden in een prachtig nationaal park. De huizen zijn een soort van boomhutten en met 5 minuten lopen sta ik op een woest strand met veel rotsen waar bij hoogtij de golven tegenaan slaan. Heel erg gaaf, zo midden in de natuur!
Toen ik hier aankwam, waren er 3 andere wooffers maar die zijn gisteren vertrokken. Het hele huis heb ik nu dus voor mezelf maar ze verwachten dat er de komende week weer 2 bij komen.
Helen gaat een weekend weg en er is net een touringcar met 40 gasten binnen komen rijden dus Kate en ik rennen morgen een beetje harder om alles bij te houden!
Ik heb hier nog niet veel foto’s gemaakt dus dat bewaar ik voor mijn volgende berichtje!
Tot snel!!
Liefs, Eliza.
-
18 Mei 2012 - 12:33
Miranda:
Hee meissie!! Klinkt leuk wat je allemaal doet hoor! En super schattig met die baby zeehondjes!!! Aahhw! Maar ik ben blij dat het zo goed gaat.. Heb je al heimweee??
Hihi, have fun nog schat!
Liefs -
18 Mei 2012 - 14:44
Bea Heutinck:
Wat een geweldige ervaringen maak je daar ,blijf zo doorgaan de komende weken!! Geniet -
18 Mei 2012 - 15:12
Djoeke:
Hello klein wooffertje van me :-)! Wat een leuk verhaal weer en wat moest ik lachen om die creatieve vouw in de toiletrol hahaha! Wat tof om zoveel verschillende werkjes te doen,.. eerst voor de zwevers zorgen, nu schoonmaken in de huisjes van de gasten.... Wat een mooie foto's heb je gemaakt!! Mooi is het daar he.... die zeehondjes zijn zoooo lief!!!!!!!! Enjoy enjoy enjoy!! Dikke dikke kus van je nicht :-) -
18 Mei 2012 - 20:14
Yvonne:
Wat een leuk stuk heb je weer geschreven, wat een geweldige ervaring! Veel plezier verder. Liefs Yvonne -
19 Mei 2012 - 00:25
Sabine:
heeey
wat onwijs gaaf weer allemaal nichtje van me! je maakt wel super veel mee en ziet allemaal leuke dingen!
hier in NLD mis je weinig hoor (behalve ons libelle avontuur en op moederdag opa die zout in de slagroom deed, ik die ging kloppen, knoeide en er dus achter kwam dat er geen suiker maar zout in de slagroom zat en zodoende de rest van de avond tot aan de asperges een enorm gore smaak in mijn mond had..) 't weer hier laat ook te wensen over, hoewel wij hier niet met enorme hoeveelheden truien aan lopen ;-)
geniet er nog maar lekker van hoor!
dikke kus Sabine -
19 Mei 2012 - 11:45
Wil Klooster:
Hallo Eliza,
Wat een geweldige avonturen maak je mee en leuk beschreven:we horen de zeehondjes snuffelen.
Veel plezier tegenvoeter! Wil en John -
19 Mei 2012 - 11:45
Wil Klooster:
Hallo Eliza,
Wat een geweldige avonturen maak je mee en leuk beschreven:we horen de zeehondjes snuffelen.
Veel plezier tegenvoeter! Wil en John -
20 Mei 2012 - 19:17
Berry:
Hoi Eliza, zoals je je werk van dit moment beschrijft, past het je als een handschoen. ik zie je al bij die kachels, dan weer gasten wegwijs maken. moet erg leuk zijn voor je!!!! Veel succes verder, lief zijn die zeehondjes!!! tot je volgende verhaal, kannie wachten...... -
25 Mei 2012 - 12:59
Rick:
Heee chick!
Wat maak jij toch onwijs veel gave dingen mee! De foto's van de zeehonden zijn zoooo vertederend! :-P Echt superlief!
Heel veel succes komende weken met werken! Weer een ervaring rijker!
Liefssss!
PS: Ik heb alweer kaartjes besteld voor het nieuwe theaterseizoen! :-D Dus we gaan weeeer! -
31 Mei 2012 - 19:38
Fenneke :
Ik wil ook zo'n baby zeehond of was het nou zeeleeuw? En een door jou gebakken muffin!!!
Geniet lekker poepertje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
