Gloeiwormen, Bronnen en Vulkanen
Door: Eliza
Blijf op de hoogte en volg Eliza
11 Mei 2012 | Nieuw Zeeland, Tongariro
Hallo Allemaal!
Weer heel wat meegemaakt in de afgelopen dagen!
Maakt u klaar voor een nieuw hoofdstuk van Eliza’s avonturen!
Mijn dinsdagochtend in Waitomo begon meteen al met een groot avontuur! De plek waar de grottentour begon bleek een eind van mijn hostel af te zijn. Ongeveer 1,5 uur lopen vertelden ze me, langs het dorpje en langs de grotten, maar het is 1 lange straat dus hoeveel kan er verkeerd gaan?
Vol goede moed om 7:15 vertrokken. Na dik een uur lopen begon ik te vermoeden dat ik toch steeds meer uit de ‘bewoonde’ wereld liep. Voor de zekerheid even de touroperator opgebeld, blijken ze vanaf mijn hostel 1,5 uur DE ANDERE KANT OP te zitten (bedankt, mevrouw uit mijn hostel!)!! Kut!! Die tour begon om 9 uur!
Teruglopen was geen optie, rennen ook niet, er zijn in de middle of nowhere geen bussen dus in deze dieptrieste situatie heb ik mij helaas genoodzaakt gevonden om... te liften! Bij de 3e auto had ik al succes, een hele aardige meneer die zelf in de grotten werkt!
Veerle: Coooll hè?
Papa en Mama: Verschrikkelijk hè? Maar bekijk het ook van de andere kant; er waren geen andere opties! En daarbij hadden jullie natuurlijk ook wel beter jullie best mogen doen om er bij mij wat meer richtingsgevoel in te stoppen!;) En ik zal proberen mijzelf niet meer in zo’n situatie te werken!
Enfin, gelukkig toch op tijd aangekomen want wat was die tour gaaf!!
Samen met een Duits stel en een gids zijn we ruim 5 uur onderweg geweest in de Glowworm Caves.
Het begon met ruim 30 meter abseilen om in de grot te komen. De ingang is een groot gat midden in een weiland! Ik ben normaal niet zo’n grote fan van hoogtes maar gelukkig was het Duitse meisje nóg banger! In de grotten hebben we heel veel gloeiwormen gezien, met behulp van een rubberen band grote afstanden op een ondergrondse rivier gedreven en toen via een route door nauwe grotten weer terug. Sommigen waren zo smal dat je languit moest gaan liggen, je armen boven je moest strekken en je centimeter voor centimeter vooruit moest wurmen. Ondertussen zijn er dan geulen onder je waarvan je de bodem niet eens kan zien! Heel erg spannend maar zo gaaf!!
Om weer boven te komen moesten we via een steile rots 25 meter omhoog klimmen. Je zit natuurlijk wel aan een touw vast maar toch was het best wel eng. Alles is heel glibberig en er waren weinig plekken om je aan vast te houden. Ik dacht alleen maar; niet naar beneden kijken! omhoog! omhoog! dus binnen ongeveer 2 minuten stond ik boven! Wat een ervaring!
De rest van de dag lekker rustig aan gedaan, een boekje gelezen bij de open haard, gekookt (spaghetti uit blik opgewarmd) en vroeg naar bed gegaan.
Woensdag nam ik de bus naar Rotorua, ongeveer 3 uur over gedaan. Toen we aankwamen regende het enorm dus de buschauffeur zei dat het een mooie dag was voor de Polynesian Spa. Dat klonk goed! Ik heb dus ook de rest van de dag lekker in een soort van Thermae 2000 rond liggen dobberen. Hele hete baden, miezerregen op je hoofd en dan uitzicht op een prachtige zonsondergang in Lake Rotorua! Klinkt niet verkeerd hè?
’s Avonds noodles ‘gekookt’, met andere backpackers wat televisie gekeken in het hostel en lekker vroeg naar bed.
Donderdagochtend was het opgehouden met regenen en ben ik al aardig vroeg naar het Kuirau Park geweest. Dit is een park met allemaal gaten in de grond waar heet water of modder omhoog komt. Dit is waar Rotorua om bekend staat en daarbij ook de zwavelgeur de erbij omhoog komt.
Toen met de bus naar de ZORB Experience. Sam had met zijn bij elkaar gespaarde FlyBuy punten een ZORB rit voor mij gekocht! Heel lief!
ZORBEN houdt in dat je in een hele grote plastic bal met een noodgang een helling af rolt. Ik was de enige die er was dus ik was meteen aan de beurt. Met een auto naar boven, daar werd ik vastgegespt in een bal en toen; rollen maar!! Haha! Het was echt gaaf! Het gaat snel maar je komt er gelukkig niet kotsmisselijk uit!
’s Middags heb ik de bus naar Tongariro Village genomen. Het is een heel klein plaatsje in een Nationaal Park met drie imposante vulkanen. De plaats waar ik verblijf staat bekend om de Tongariro Crossing, een tocht van 19,4 km door een spectaculair vulkanisch landschap, die ik heel graag wilde doen. Het staat in het lijstje van de mooiste dagtochten ter wereld.
Het hostel (en eigenlijk het hele dorp) is totaal uitgestorven in deze tijd van het jaar, met uitzondering van de Italiaan Massimo met wie ik mijn dorm deel. Hij is 35 jaar, zijn hele leven al aan het reizen en spreekt nog steeds amper een woord Engels!
De afgelopen dagen was de Tongariro Crossing niet open omdat het door het slechte weer te gevaarlijk was. Dit zou waarschijnlijk de komende dagen zo blijven..
’s Avonds met een aantal locals een biertje gaan drinken in een pub. Toen we terugkwamen was het restaurant al dicht, kon ik niet koken om dat de magnetron, het gasfornuis en de blikopener het niet deden, was er geen warm water in de douche en ook geen verwarming.
Zo lag ik dus al om half 9 met een droog sneetje brood in bed warm te worden. Ach ja, het leven van een backpacker hè?!;)
Vanochtend werd er om half 8 op de deur geklopt. Op het laatste moment was besloten dat het weer vandaag tóch goed genoeg was! Als we binnen een kwartier klaar zouden staan, konden we mee met de bus richting de start van de Crossing. Graag!!
De chauffeur vond mijn kleding niet goed genoeg (en ik had nog zo mijn best gedaan met al mijn lagen!) dus ik heb nog een extra regenjas en broek gehuurd en zo gingen we met 5 lagen kleding de vulkaan op.
Dit is echt een van de gaafste dingen die ik ooit heb gedaan!
Ik heb ruim 7 uur over de hele tocht gedaan, met daarin nog een extra lus naar de hoogste top van de Tongariro, op 2000 meter hoogte.
De meeste stukken liep ik alleen maar je komt onderweg soms wel andere mensen tegen. Daarbij wachtte Massimo op mij bij de belangrijke punten.
In het begin wel 6x van kleding gewisseld; jas aan, trui uit, trui aan, jas uit, omdat de temperaturen nogal wisselen. Vanaf 1800 meter vroor het behoorlijk en lag er zelfs sneeuw!
De klim omhoog was ontzettend zwaar, steil omhoog door het mulle zand, vaak moest ik elke 15 meter weer helemaal op adem komen. Maar dan het uitzicht! Je loopt hele stukken langs de krater van een vulkaan en hoort hem onder je rommelen. Het was wel erg mistig en op de weg naar de hoogste top zag je helemaal geen hand voor ogen. De weg naar beneden was erg lang maar wel makkelijker. We liepen langs een dieprode krater en felgroene en blauwe vulkanische meren.
Om half 5 werden we weer opgehaald. Omdat er nog steeds geen warm water is, heb ik stiekem in een hotel hiernaast een warme douche genomen. Heerlijk! Nu een bordje frietjes en een kopje thee, ook heerlijk! Ik ben helemaal blij!
Morgen zet ik geen stap (lukt ook niet, denk ik), behalve om 3 uur want dan neem ik de bus naar Wellington. Op weg naar het volgende avontuur!
Tot snel!!
Liefs, Eliza.
Weer heel wat meegemaakt in de afgelopen dagen!
Maakt u klaar voor een nieuw hoofdstuk van Eliza’s avonturen!
Mijn dinsdagochtend in Waitomo begon meteen al met een groot avontuur! De plek waar de grottentour begon bleek een eind van mijn hostel af te zijn. Ongeveer 1,5 uur lopen vertelden ze me, langs het dorpje en langs de grotten, maar het is 1 lange straat dus hoeveel kan er verkeerd gaan?
Vol goede moed om 7:15 vertrokken. Na dik een uur lopen begon ik te vermoeden dat ik toch steeds meer uit de ‘bewoonde’ wereld liep. Voor de zekerheid even de touroperator opgebeld, blijken ze vanaf mijn hostel 1,5 uur DE ANDERE KANT OP te zitten (bedankt, mevrouw uit mijn hostel!)!! Kut!! Die tour begon om 9 uur!
Teruglopen was geen optie, rennen ook niet, er zijn in de middle of nowhere geen bussen dus in deze dieptrieste situatie heb ik mij helaas genoodzaakt gevonden om... te liften! Bij de 3e auto had ik al succes, een hele aardige meneer die zelf in de grotten werkt!
Veerle: Coooll hè?
Papa en Mama: Verschrikkelijk hè? Maar bekijk het ook van de andere kant; er waren geen andere opties! En daarbij hadden jullie natuurlijk ook wel beter jullie best mogen doen om er bij mij wat meer richtingsgevoel in te stoppen!;) En ik zal proberen mijzelf niet meer in zo’n situatie te werken!
Enfin, gelukkig toch op tijd aangekomen want wat was die tour gaaf!!
Samen met een Duits stel en een gids zijn we ruim 5 uur onderweg geweest in de Glowworm Caves.
Het begon met ruim 30 meter abseilen om in de grot te komen. De ingang is een groot gat midden in een weiland! Ik ben normaal niet zo’n grote fan van hoogtes maar gelukkig was het Duitse meisje nóg banger! In de grotten hebben we heel veel gloeiwormen gezien, met behulp van een rubberen band grote afstanden op een ondergrondse rivier gedreven en toen via een route door nauwe grotten weer terug. Sommigen waren zo smal dat je languit moest gaan liggen, je armen boven je moest strekken en je centimeter voor centimeter vooruit moest wurmen. Ondertussen zijn er dan geulen onder je waarvan je de bodem niet eens kan zien! Heel erg spannend maar zo gaaf!!
Om weer boven te komen moesten we via een steile rots 25 meter omhoog klimmen. Je zit natuurlijk wel aan een touw vast maar toch was het best wel eng. Alles is heel glibberig en er waren weinig plekken om je aan vast te houden. Ik dacht alleen maar; niet naar beneden kijken! omhoog! omhoog! dus binnen ongeveer 2 minuten stond ik boven! Wat een ervaring!
De rest van de dag lekker rustig aan gedaan, een boekje gelezen bij de open haard, gekookt (spaghetti uit blik opgewarmd) en vroeg naar bed gegaan.
Woensdag nam ik de bus naar Rotorua, ongeveer 3 uur over gedaan. Toen we aankwamen regende het enorm dus de buschauffeur zei dat het een mooie dag was voor de Polynesian Spa. Dat klonk goed! Ik heb dus ook de rest van de dag lekker in een soort van Thermae 2000 rond liggen dobberen. Hele hete baden, miezerregen op je hoofd en dan uitzicht op een prachtige zonsondergang in Lake Rotorua! Klinkt niet verkeerd hè?
’s Avonds noodles ‘gekookt’, met andere backpackers wat televisie gekeken in het hostel en lekker vroeg naar bed.
Donderdagochtend was het opgehouden met regenen en ben ik al aardig vroeg naar het Kuirau Park geweest. Dit is een park met allemaal gaten in de grond waar heet water of modder omhoog komt. Dit is waar Rotorua om bekend staat en daarbij ook de zwavelgeur de erbij omhoog komt.
Toen met de bus naar de ZORB Experience. Sam had met zijn bij elkaar gespaarde FlyBuy punten een ZORB rit voor mij gekocht! Heel lief!
ZORBEN houdt in dat je in een hele grote plastic bal met een noodgang een helling af rolt. Ik was de enige die er was dus ik was meteen aan de beurt. Met een auto naar boven, daar werd ik vastgegespt in een bal en toen; rollen maar!! Haha! Het was echt gaaf! Het gaat snel maar je komt er gelukkig niet kotsmisselijk uit!
’s Middags heb ik de bus naar Tongariro Village genomen. Het is een heel klein plaatsje in een Nationaal Park met drie imposante vulkanen. De plaats waar ik verblijf staat bekend om de Tongariro Crossing, een tocht van 19,4 km door een spectaculair vulkanisch landschap, die ik heel graag wilde doen. Het staat in het lijstje van de mooiste dagtochten ter wereld.
Het hostel (en eigenlijk het hele dorp) is totaal uitgestorven in deze tijd van het jaar, met uitzondering van de Italiaan Massimo met wie ik mijn dorm deel. Hij is 35 jaar, zijn hele leven al aan het reizen en spreekt nog steeds amper een woord Engels!
De afgelopen dagen was de Tongariro Crossing niet open omdat het door het slechte weer te gevaarlijk was. Dit zou waarschijnlijk de komende dagen zo blijven..
’s Avonds met een aantal locals een biertje gaan drinken in een pub. Toen we terugkwamen was het restaurant al dicht, kon ik niet koken om dat de magnetron, het gasfornuis en de blikopener het niet deden, was er geen warm water in de douche en ook geen verwarming.
Zo lag ik dus al om half 9 met een droog sneetje brood in bed warm te worden. Ach ja, het leven van een backpacker hè?!;)
Vanochtend werd er om half 8 op de deur geklopt. Op het laatste moment was besloten dat het weer vandaag tóch goed genoeg was! Als we binnen een kwartier klaar zouden staan, konden we mee met de bus richting de start van de Crossing. Graag!!
De chauffeur vond mijn kleding niet goed genoeg (en ik had nog zo mijn best gedaan met al mijn lagen!) dus ik heb nog een extra regenjas en broek gehuurd en zo gingen we met 5 lagen kleding de vulkaan op.
Dit is echt een van de gaafste dingen die ik ooit heb gedaan!
Ik heb ruim 7 uur over de hele tocht gedaan, met daarin nog een extra lus naar de hoogste top van de Tongariro, op 2000 meter hoogte.
De meeste stukken liep ik alleen maar je komt onderweg soms wel andere mensen tegen. Daarbij wachtte Massimo op mij bij de belangrijke punten.
In het begin wel 6x van kleding gewisseld; jas aan, trui uit, trui aan, jas uit, omdat de temperaturen nogal wisselen. Vanaf 1800 meter vroor het behoorlijk en lag er zelfs sneeuw!
De klim omhoog was ontzettend zwaar, steil omhoog door het mulle zand, vaak moest ik elke 15 meter weer helemaal op adem komen. Maar dan het uitzicht! Je loopt hele stukken langs de krater van een vulkaan en hoort hem onder je rommelen. Het was wel erg mistig en op de weg naar de hoogste top zag je helemaal geen hand voor ogen. De weg naar beneden was erg lang maar wel makkelijker. We liepen langs een dieprode krater en felgroene en blauwe vulkanische meren.
Om half 5 werden we weer opgehaald. Omdat er nog steeds geen warm water is, heb ik stiekem in een hotel hiernaast een warme douche genomen. Heerlijk! Nu een bordje frietjes en een kopje thee, ook heerlijk! Ik ben helemaal blij!
Morgen zet ik geen stap (lukt ook niet, denk ik), behalve om 3 uur want dan neem ik de bus naar Wellington. Op weg naar het volgende avontuur!
Tot snel!!
Liefs, Eliza.
-
11 Mei 2012 - 08:56
Miranda:
oooohhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!!!!!!!!
WAUW!!!!! wat een mooie gave foto's en wat een avontuur! echt super vet joh! wow echt heeel mooi bij die vulkanen, en met die grot zo benauwd man! haha, je leek zelf wel een wormpie;-)
haha en die bal, lache joh! Maar meis dit is echt gaaf hoor, dit kan niemand meer van je afpakken deze mooie ervaringen! vind het echt leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt, krijg er zelf ook kriebels van.. Update van NL: In nederland is het nog steeds saai!
Nou lieverd, geniet er nog van en kan niet wachten op je volgende avontuur!!!!
Dikke kus, loveyou.. -
11 Mei 2012 - 09:10
Anath, Dick & Syl:
Oeps..., oef..., oh..., maar vooral 'WAUW!!!!' En dat allemaal op een stage voor je Engels... Ik heb de neiging om te zeggen 'pas op, he!', maar 'k weet heel goed dat je dat ook heel goed doet! Meisie, meisie, wat een prachtige ervaringen! Geniet maar lekker verder... Heel veel liefs uut (saai) Aap'ldoorn -
11 Mei 2012 - 09:10
Lineke:
Hoi Eliza, wat gaaf dat je dat allemaal durft, Als ik dat nauwe gat zie waar je dan naar beneden gaat, lijkt me maar niks. Wat een ervaring joh. Super gaaf. Wat een geluk dat je iemand trof die daar werkte. Je schijft óók zo leuk. Op naar je volgende avontuur.
x Lineke -
11 Mei 2012 - 09:17
Dennis:
Iedere keer als ik jouw blogs lees denk ik WAAAUUUWW! Jij maakt ZO VEEL mee! Echt super vet Eliza! Jij ziet dingen die de meeste mensen NOOIT zullen zien en ik kan me alleen maar inbeelden hoe vet deze ervaring voor je is! Je verdient het lieverd ^^ Na de Update van Miranda over NL, een update van Dennis over Engeland: Ik ben inmiddels uit mijn host gezin getrapt, woon de overige weken bij 5 verschillende families, heb weer in een politieauto gezeten en speel momenteel met 5 honden, 4 katten, een schildpad, 4 konijnen en een cavia ^^ Niet zo spannend als jij, maar verveel me niet :P -
11 Mei 2012 - 09:21
Djoeke:
Whaaaaaaaaaaaa mijn kleine nichtje heeft gelift!! Spannend maar wat leuk!!!!! Wat een ontzettend mooie foto's!!!!!!! Super! Tof dat je die crossing hebt gedaan en in zo´n bal hebt gezeten hahaha! succes in t busje naar wellington lieverd! Dikke kus van mij! -
11 Mei 2012 - 10:27
Rick:
Ik heb al je verslagen gelezen en wat is het ongelofelijk GAAAAAAAAAFFFFF! Supercool wat je allemaal meemaakt daar! :-D
Ik ga nu je foto's bekijken en wacht dan met smart op je volgende verslag! :-P
Geniet ervan, lieve Eliza! -
11 Mei 2012 - 11:04
Veertje:
Dag allerliefste zus!
Wat geniet ik er toch iedere keer weer van om een verhaaltje van jou te lezen. Ondertussen zit ik nog lekker tot 5 uur op school (en dat op vrijdag!!!!) maar maak ik meer dan genoeg tijd vrij om je verhaal minstens 10 keer te lezen en de foto's 20 keer te bekijken! Man wat ben ik jaloers!!
Ik wist dat je papa+mama en mij apart ging noemen toen je het over liften had haha en ik ben trots op je dat je dit op je blog hebt gezet haha! Al denk ik dat mama de foto van jou 'bijna klem in de grot' enger vindt dan het feit dat jij hebt gelift!! Hahaha
Heel erg gaaf wat je deze week hebt meegemaakt, vulkanen zien er echt heel vet uit en het abseilen ook!!
Ik kan niet wachten op je volgende verhaaltje!!
Ik spreek snel weer!
Dikke kus,
Veertje!
Ps. zondag is het moederdag en ik heb alle cadeau's al gekocht. Goed hè? -
11 Mei 2012 - 11:15
Annette:
Al wat ik op je verhalen kan zeggen is WAAAAAUWWW!!! :) Klinkt echt als een onwijs gave ervaring en ik ben stiekem toch een beetje jaloers hoor, haha! :) Geniet er in ieder geval nog maar ontzettend van en ik denk dat het volgende land op mijn verlanglijstje toch echt Nieuw-Zeeland word!! :) Enjoy en ik zie nu al uit naar je volgende verhaal!! :D -
11 Mei 2012 - 15:26
Sabine:
woooow!!! wat een gave dingen maak je allemaal weer mee zeg!
ik ben jaloers.....neem je me de volgende keer mee ;-)
geniet er maar lekker van Eliza!!!
ik ben zeer benieuwd naar je volgende verhaal!
xxx Sabine -
11 Mei 2012 - 16:07
Ria:
... En wij, WIJ hebben de Libelle zomerweek hihi xxx -
11 Mei 2012 - 16:08
Ria:
... Het regent hier al dagen, dus wurmen genoeg hier in de tuin, alleen ze gloeien niet -
11 Mei 2012 - 17:50
Berry:
oh, wat een goed excuus zeg dat je ouders je maar wat meer richtingsgevoel hadden moeten geven hahahaha. ik vond je opbouw van het verhaal naar het liften toe erg lachen. ik hoor je het zeggen.
gadver met al die wurmen, is die italiaan lachen? spreek je italiaans met hem??
veel plezier op je volgende trip. XXX berry -
11 Mei 2012 - 18:25
Marianne:
Hé schatje,
Schandalig hoor, stiekum gaan liften............ En dan al die enge foto's, bijna klem in een grot en dan die lekkere diepe krater........ Gatver de gatver. Maar we zijn heeeeeeeel trots op jou en het is GEWELDIG wat je daar allemaal onderneemt.
Nu maar even een dagje relaxen.
XXXXXXXX papa en mama -
11 Mei 2012 - 18:31
Mawicokebu:
Wauw!! Wat een avonturen! Het klinkt allemaal zo fantastisch, wat heerlijk dat je dit allemaal mag beleven. En wat vertel je het weer op een heerlijke manier, haha ;-) Op de foto's kan je goed aan je gezicht zien dat je echt hartstikke geniet!! Veel plezier in Wellington, maar dat zal wel lukken denk ik. Heel veel liefs, Marianne&Willem&derest -
11 Mei 2012 - 18:53
Yvonne:
Geweldig wat je allemaal meemaakt! Dat bubbelen in warm water is het enige wat ik zou durven daarom vind ik allemaal ontzettend moedig van je! Liefs Yvonne -
12 Mei 2012 - 08:13
Fenneke :
Hallo liefke,
Het lijkt wel of je op een andere planeet zit! Met rommelende vulkanen onder je.
En blauw groene bergmeren naast je.
In groten waar je je doorheen moet slepen.
Wat een mooie foto's heb je!
En wat fijn dat je het allemaal zo heerlijk vind!
Ik vond het weer heerlijk om dit allemaal te lezen!
Heb heb goed snoepie!
Kus
-
14 Mei 2012 - 13:59
Sarah:
Well done girl! Goed dat je je nog steeds erg goed vermaakt en dat je erg zelfredzaam bent (maar dat wisten we al ;-) ). Best geinig als er niet zoveel mensen zijn, toch? Zat mensen te vinden in Wellington en Queenstown! Hier zit mijn trip er officieel op, maar ik zit nog ff de toerist uit te hangen in Portland in Engeland (en werk te zoeken, maar dat terzijde).
Veel plezier de rest van je trip! Liefs!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
