Het einde!
Door: Eliza
Blijf op de hoogte en volg Eliza
01 Augustus 2013 | India, Delhi
Hallo allemaal!
We zijn ineens aangekomen bij alweer het laatste bericht van de Bondertjes in India!
De koffers staan klaar en morgenochtend vliegen we via Helsinki weer terug naar Amsterdam.
De afgelopen dagen hebben we weer vanalles meegemaakt.
Zaterdagmiddag kwamen we aan in Amritsar, de stad van de Sikhs, op 30 km afstand van de Pakistaanse grens. We hadden gehoord dat er daar elke avond een grenssluitingsceremonie is, dus we gingen een kijkje nemen.
Waar we daar in terecht kwamen was ook weer ongelofelijk. Precies op de grens is er een heel gebied met tribunes gebouwd waar zich duizenden mensen verzamelen, Pakistanen en Indiers.
We moesten door een lange controle, mannen en vrouwen apart, en werden meerdere keren gefouilleerd. We hadden al wel eerder gemerkt dat ze nog niet veel toeristen gewend zijn maar hier was het wel heel extreem. Opa’s kwamen met hun kleinkinderen ‘de blanken’ bekijken en iedereen die een mobiel had, wilde met ons op de foto. Heel grappig!
Eenmaal binnen verdeelden we ons op de tribune en begon de ceremonie. Het was eigenlijk een soort wedstrijdje tussen de wachters van Pakistan en India. Wie schreeuwt het hardst, wie kan de langste toon aanhouden en wie schopt zijn been het verst omhoog. De toeschouwers schreeuwen mee en het enthousiasme is het grootst op de momenten dat het hek op de grens even open gaat. Het is voor de indiers echt een avond uit.
De volgende ochtend gingen we naar de grote Sikh tempel. Voor de Sikhs de meest heilige plaats ter wereld. Een prachtig gebouw waarin de gouden tempel staat, helemaal omringd door water waarin mensen baden. Ze hebben gelukkig stukken tapijt neergelegd want de marmeren vloer is heel erg heet aan je blote voeten. Ook in de tempel weer met vele mensen op de foto geweest.
‘s Middags bij een koffietentje heeerlijke taart gegeten en verder rustig aan gedaan.
Maandagochtend begon onze reis richting Dharamsala, een klein stadje aan de voet van het Himalayagebergte. Tijdens het laatste deel van de rit en bij de aankomst zat de feeststemming er goed in want Marianne’s hoogtevrees speelde behoorlijk op bij al die kronkelweggetjes met een afgrond ernaast. Gelukkig ging dat na een stukje wandelen al wat beter!
Het is net of je weer in een andere wereld bent, het volk is voornamelijk Tibetaans en het is er 15 graden kouder. Het is een heel erg schattig plaatsje waar vandaan de meeste trektochten beginnen. Er wonen veel monniken en ook westerlingen die yoga komen volgen.
Op dinsdagochtend werden we vroeg opgehaald voor onze eigen yoga les (jaja!). Bij aankomst hingen er al een paar gevorderden op de kop in een touw.
We kregen les van een Indiase man en een Nederlands meisje die twee jaar in India woont om yoga te geven. Van de Indiase man konden we weinig verstaan dus we hebben de oefeningen maar zo goed mogelijk mee proberen te doen.
Het begon rustig met wat zingen en rekken en strekken maar al gauw stond ook Anne ook in de handstand. Marianne en ik hingen in de touwen en Veerle balanceerde met haar rug op twee houtblokken. Circus Renz was er niks bij!
‘s Middags bijgekomen van al deze festiviteiten en lekker gewinkeld en gegeten in het stadje.
Gisterenochtend hebben we nog een wandeling gemaakt en toen stond om 3 uur alweer een chauffeur klaar. Hij bracht ons in drie uur rijden naar het treinstation vanaf waar we op de nachttrein naar Delhi zijn gestapt. Het was deze keer niet zo druk dus we konden een eigen bed uitkiezen.
Vanochtend kwamen we om 6 uur aan in Delhi en kregen we meteen een kamer in ons hotel.
Na even ontbeten en bijgeslapen te hebben, zijn we over de lokale markt gelopen en toen naar het grote winkelcentrum gegaan. Daar rondgelopen en weer gegeten bij het Hard Rock Café.
En hiermee komt er een einde aan deze geweldige reis.
De afgelopen tijd hebben we 1900 km met de auto en 2500 km per trein afgelegd. We hebben 10 steden bezocht, varierend van 20.000 tot 17 miljoen inwoners en met misschien nog wel meer koeien, honden, buffels, apen, olifanten, ratten en kakkerlakken. We hebben veel troep en ontzettende armoede gezien maar gelukkig hebben alle mooie, fascinerende en bijzondere dingen in het land altijd overheerst.
We hebben een onvergetelijke tijd gehad.
Veerle krijgt een oorkonde voor de sterkste darmen. Anne en Marianne zijn op de tweede plaats geeindigd en ik heb, door een stuk meloen van vanochtend, de bronzen medaille…
We willen jullie bedanken voor het meelezen en meeleven en voor alle leuke reacties!
Dankjulliewel!!
Heel veel liefs van de Bondertjes.
We zijn ineens aangekomen bij alweer het laatste bericht van de Bondertjes in India!
De koffers staan klaar en morgenochtend vliegen we via Helsinki weer terug naar Amsterdam.
De afgelopen dagen hebben we weer vanalles meegemaakt.
Zaterdagmiddag kwamen we aan in Amritsar, de stad van de Sikhs, op 30 km afstand van de Pakistaanse grens. We hadden gehoord dat er daar elke avond een grenssluitingsceremonie is, dus we gingen een kijkje nemen.
Waar we daar in terecht kwamen was ook weer ongelofelijk. Precies op de grens is er een heel gebied met tribunes gebouwd waar zich duizenden mensen verzamelen, Pakistanen en Indiers.
We moesten door een lange controle, mannen en vrouwen apart, en werden meerdere keren gefouilleerd. We hadden al wel eerder gemerkt dat ze nog niet veel toeristen gewend zijn maar hier was het wel heel extreem. Opa’s kwamen met hun kleinkinderen ‘de blanken’ bekijken en iedereen die een mobiel had, wilde met ons op de foto. Heel grappig!
Eenmaal binnen verdeelden we ons op de tribune en begon de ceremonie. Het was eigenlijk een soort wedstrijdje tussen de wachters van Pakistan en India. Wie schreeuwt het hardst, wie kan de langste toon aanhouden en wie schopt zijn been het verst omhoog. De toeschouwers schreeuwen mee en het enthousiasme is het grootst op de momenten dat het hek op de grens even open gaat. Het is voor de indiers echt een avond uit.
De volgende ochtend gingen we naar de grote Sikh tempel. Voor de Sikhs de meest heilige plaats ter wereld. Een prachtig gebouw waarin de gouden tempel staat, helemaal omringd door water waarin mensen baden. Ze hebben gelukkig stukken tapijt neergelegd want de marmeren vloer is heel erg heet aan je blote voeten. Ook in de tempel weer met vele mensen op de foto geweest.
‘s Middags bij een koffietentje heeerlijke taart gegeten en verder rustig aan gedaan.
Maandagochtend begon onze reis richting Dharamsala, een klein stadje aan de voet van het Himalayagebergte. Tijdens het laatste deel van de rit en bij de aankomst zat de feeststemming er goed in want Marianne’s hoogtevrees speelde behoorlijk op bij al die kronkelweggetjes met een afgrond ernaast. Gelukkig ging dat na een stukje wandelen al wat beter!
Het is net of je weer in een andere wereld bent, het volk is voornamelijk Tibetaans en het is er 15 graden kouder. Het is een heel erg schattig plaatsje waar vandaan de meeste trektochten beginnen. Er wonen veel monniken en ook westerlingen die yoga komen volgen.
Op dinsdagochtend werden we vroeg opgehaald voor onze eigen yoga les (jaja!). Bij aankomst hingen er al een paar gevorderden op de kop in een touw.
We kregen les van een Indiase man en een Nederlands meisje die twee jaar in India woont om yoga te geven. Van de Indiase man konden we weinig verstaan dus we hebben de oefeningen maar zo goed mogelijk mee proberen te doen.
Het begon rustig met wat zingen en rekken en strekken maar al gauw stond ook Anne ook in de handstand. Marianne en ik hingen in de touwen en Veerle balanceerde met haar rug op twee houtblokken. Circus Renz was er niks bij!
‘s Middags bijgekomen van al deze festiviteiten en lekker gewinkeld en gegeten in het stadje.
Gisterenochtend hebben we nog een wandeling gemaakt en toen stond om 3 uur alweer een chauffeur klaar. Hij bracht ons in drie uur rijden naar het treinstation vanaf waar we op de nachttrein naar Delhi zijn gestapt. Het was deze keer niet zo druk dus we konden een eigen bed uitkiezen.
Vanochtend kwamen we om 6 uur aan in Delhi en kregen we meteen een kamer in ons hotel.
Na even ontbeten en bijgeslapen te hebben, zijn we over de lokale markt gelopen en toen naar het grote winkelcentrum gegaan. Daar rondgelopen en weer gegeten bij het Hard Rock Café.
En hiermee komt er een einde aan deze geweldige reis.
De afgelopen tijd hebben we 1900 km met de auto en 2500 km per trein afgelegd. We hebben 10 steden bezocht, varierend van 20.000 tot 17 miljoen inwoners en met misschien nog wel meer koeien, honden, buffels, apen, olifanten, ratten en kakkerlakken. We hebben veel troep en ontzettende armoede gezien maar gelukkig hebben alle mooie, fascinerende en bijzondere dingen in het land altijd overheerst.
We hebben een onvergetelijke tijd gehad.
Veerle krijgt een oorkonde voor de sterkste darmen. Anne en Marianne zijn op de tweede plaats geeindigd en ik heb, door een stuk meloen van vanochtend, de bronzen medaille…
We willen jullie bedanken voor het meelezen en meeleven en voor alle leuke reacties!
Dankjulliewel!!
Heel veel liefs van de Bondertjes.
-
01 Augustus 2013 - 20:10
Cees De Graaf:
Het blijft leuk, je schrijft heel leuk!
Dank je wel voor de leuke verslagen. Zo krijgen wij een aardig beeld van het land.
Ik wens jullie een voorspoedige, leuke en veilige terugreis!
Groet, Cees de Graaf -
01 Augustus 2013 - 20:41
Fenneke:
Dank voor jullie zalige verslagen en mooie hilarische bizarre en heftige foto's!
Goede terugreis en tot starts -
01 Augustus 2013 - 22:20
An En Jan:
Jonge jonge. Wat hebben we weer. Gelachen. Weer. Een mooi verslag. Hebben. Jullie niet. In de. Broek. Gepiest van. Het. Lachen. Ik weet nog. Wel. Van onze. Jovialers. Invalkenburg. Tot. Morgen. An en jan -
02 Augustus 2013 - 12:16
Tineke Evers:
hoi allemaal,
heel erg leuk geschreven, wij vonden het enig om het te volgen,
We horen de verhalen graag thuis verder. En zien jullie wel over een paar dagen
Komen wel even buurten. Je zult toch straks wel weer versteld staan .Hoe heerlijk en fris ons eigen land is, En lekker in je eigen bedje liefs Bet en 10 -
02 Augustus 2013 - 19:38
Yvonne:
Wat hebben jullie weer veel meegemaakt, gelukkig is het hier niet zo koud....dus is de overgang niet zo groot.
Wat een keuke foto's weer! Geweldig om jullie reis zo mee te beleven! -
03 Augustus 2013 - 22:46
Ingrid:
Wat een leuke verhalen ik ga ze nu al missen. Misschien tijd voor een reisverhalenboek?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
